Video Jocko Rensen, wethouder in Houten

(Met z'n handen in z'n broekzakken wandelt een man naar de ingang van een gebouw. Op een bord staat: Gemeente Houten. De man loopt een glazen draaideur door. Binnen praat hij met wat mensen. De man:)

RUSTIGE MUZIEK

MANNENSTEM: Als het gaat om de persoonlijke benadering die ik toepas in mijn werk, is dat ik me heel erg bewust ben dat mijn wethouderschap niet alleen maar met mijn functie te maken heeft maar ook met mij als mens.
Een van de vraagstukken waar ik als wethouder mee word geconfronteerd is eigenlijk het wantrouwen in onze samenleving ten opzichte van dat bestuur.
Want wij zijn wel goed beleid aan het maken, ben ik nog steeds van overtuigd maar tegelijkertijd, een mevrouw van bijna 100 die huishoudelijke ondersteuning krijgt en de wisseling van een bekend gezicht een hulp die verandert, wat is dat voor impact?
Of een woonomgeving waar mevrouw zit gewend is dat er twee keer in de week wordt afgestoft en er komt iemand haar vertellen dat één keer in de week genoeg is.
Dat is een verandering die misschien technisch wel klopt maar in haar beleving natuurlijk heel anders is.
Zo heeft mevrouw Linnebank mij echt dingen mee kunnen geven en niet alleen mevrouw Linnebank, zo heb ik een aantal mensen in Houten die voor mij een soort ambassadeur zijn van onze Houtense samenleving die het voor mij heel concreet maken waar ik mee bezig ben.
En dat... Euhm... Dat is heel fijn, maar dat komt soms ook heel dichtbij.
En dat is wel wat je ook moet accepteren, wat erbij hoort.
In principe zou ik het ook zo moeten uitleggen dat dat wat ik doe, ook genoeg voor mijzelf en mijn eigen familie zou zijn.
Hoe zou ik het vinden als mijn vrouw op die manier afhankelijk of zorgbehoefte had zou ik dat dan ook op die manier inrichten?
Zo concreet kan het zijn.
Die geloofwaardigheid zit ook heel principieel in als ik het idee begin van de vloggende wethouder, dat is prachtig natuurlijk maar ideeën hoor je al vaak zat.
Maar het idee wordt pas krachtig nu ik 87 filmpjes heb.
Als je het 87 keer hebt gedaan dan hebben die inwoners wel een keer zoiets: maar hij doet het echt.
Dus heb je weer die geloofwaardigheid die voor mij zo enorm belangrijk is.
Dat vloggen zelf is voor mij ook een manier om mijn verhaal ook korter en bondiger te maken.
Dat is ook waarom ik ooit ben gaan twitteren.
Probeer maar eens de essentie in een verhaal in 140 tekens te brengen.
Dat is een goede les voor mij als bestuurder.
Tegelijkertijd, zo'n vlogverhaal is ook iets wat blijft hangen en wat ik kan gebruiken om die beweging die ik wil bereiken, ook een zetje te geven.
Dus mijn vlogfilmpjes gebruik ik ook heel veel in presentaties of in verhalen naar de inwoners maar ook naar m'n ambtelijke organisaties of naar partners in het veld.
En soms zijn het ook gewoon filmpjes van boeiende ideeën die ik tegenkom die mij weer inspireren om beweging te veroorzaken in onze eigen organisatie.
Want daar is het mij uiteindelijk wel om te doen, is dat, ik ben bezig met geven.
Ik geef die dingen, ik wil er niks voor terug.
Maar ik ben stiekem wel een beetje op zoek naar andermans verhalen en de inspiratie die ik weer van anderen kan halen.
Dus wat dat betreft, is dit ambt het mooiste wat er is.

(Het beeld wordt zwart.)